Obiekty A-Z
Willa zaprojektowana w roku 1938 przez białostockiego architekta W. Maciejewskiego, na zlecenie asesora notarialnego Sergiusza Filipowicza. Budynek został ukończony tuż przed wybuchem II wojny światowej. Podczas okupacji niemieckiej w willi zamieszkiwał oficer Wehrmachtu, zaś żona pierwotnego właściciela - wywiezionego przez Sowietów na Syberię – była służącą.
Wzniesioną w 1937 r. według projektu białostockiego architekta żydowskiego pochodzenia Szymona Pappe. W czasie II wojny w budynku mieściło się kasyno oficerskie SS, a od roku 1957 r. obiekt stanowi siedzibę Komendy Chorągwi ZHP, która nabyła go na własność w roku 1978. W latach 80. XX w., podczas remontu budynku zmieniono jego układ przestrzenny oraz zabudowano taras.
Wzniesiona w roku 1936. W latach 80. XX w. stanowiąca własność znanego chemika prof. Janusza Popławskiego, z wyróżniająca ją poziomą szalówką wykonaną na tzw. nakładkę.
Zrealizowana dla Zofii Hykielowej w 1934 r. w stylu funkcjonalizmu. W okresie od 27 października 1944 r. do 4 czerwca 1945 r. w jednym z pokoi budynku znajdowała się pierwsza siedziba białostockiej rozgłośni radiowej w Białymstoku, zaś w ogrodzie ustawiony był maszt nadawczy. Do wzniesienia budynku użyto tradycyjnej technologii drewnianego zrębu.
Zrealizowany w 1934 r. według projektu architekta Rudolfa Macury. W roku 2009 budynek został poddany przez obecnych właścicieli gruntownemu remontowi, w trakcie którego odzyskał swój pierwotny wygląd. Architektura willi posiada analogie w postaci budynku przy ul. Grunwaldzkiej 65 w Białymstoku, być może autorstwa tego samego architekta.
Drewniana willa wzniesiona została w roku 1928. Przed rokiem 1939 stanowiła własność Weroniki i Stanisława Nowakowskich. W czasie wojny budynek zamieszkiwali pracownicy Gestapo. Po wojnie państwo Nowakowscy, mieszkający w Warszawie, odzyskali willę.
Przed II wojną właścicielami tej willi byli Karol Wolisch, znany w Białymstoku sędzia Sądu Okręgowego i jego żona Marta Zofia, którzy wznieśli ją dzięki zaciągniętej pożyczce w Banku Gospodarstwa Krajowego, na działce nabytej w 1937 r. od Wiktorii Lenczewskiej. Dom założono na planie wieloboku z charakterystyczną, ukośnie biegnącą wzdłuż posesji ścianą boczną.
Ta znacznych rozmiarów drewniana willa została zrealizowana w 1936 r. jako dom prywatny Olgi i Józefa Zaczeniuka, znanego białostockiego przedsiębiorcy i filantropa. Prawdopodobnie sam właściciel był autorem projektu willi, zaś prace wykonywało jego przedsiębiorstwo budowlane. W 1946 r. jako mienie opuszczone obiekt przejęty został przez okręgowy Urząd Likwidacyjny.
Budynek zrealizowany około 1926 r., choć niektórzy wskazują znacznie wcześniejszy rok powstania, a mianowicie 1905. Przed 1939 rokiem właścicielem nieruchomości był Menachem Mendel Rywkind. Podczas niemieckiej okupacji w domu tym zamieszkiwał dr Gedali Rozenman, ostatni Naczelny Rabin Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Białymstoku i przewodniczący rady getta, prywatnie teść Rywkinda.