Po wojnie, ukrywający się wcześniej w Brodach (ob. na terenie Ukrainy) Rywkind, wrócił z Armią Czerwoną do Białegostoku, gdzie został kierownikiem fabryki tekstylnej. Wyjeżdżając z Białegostoku do Izraela w roku 1946, podarował willę rodzinie Huzarskich jako dowód wdzięczności za ocalenie go podczas wojny. Rodzina Huzarskich w 1984 r. została wyróżniona przez Yad Vashem tytułem Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata. Willę wzniesiono w drewnianej konstrukcji zrębowej z tynkowanymi i malowanymi na biało elewacjami i mezzanino zdobionym „ząbkowym" szalunkiem. Bryła budynku, zbliżona do prostopadłościanu, posiada uskokową fasadą (w planie) od strony ul. Nowogródzkiej, pięcioboczny ryzalit od strony ul. Ciepłej i dwukondygnacyjny taras na zapleczu. Wnętrze budynku zostało funkcjonalnie zaprojektowane. W piwnicy willi mieści się garaż, co w okresie międzywojennym w białostockim budownictwie mieszkaniowym było ewenementem. To jeden z najstarszych i najlepszych przykładów domów mieszkalnych zrealizowanych w duchu wczesnego funkcjonalizmu na terenie miasta. Niestety, adaptacja części willi do celów handlowych połączona z częściową wymianą stolarki okiennej i szalowania „sidingiem" obniżyła częściowo walory artystyczne tego zabytku. W niedalekim sąsiedztwie zabytku, na terenie dzisiejszego szpitala MSWiA, wybudowano w 1927 r. nowoczesne sanatorium dla żydowskich dzieci chorych na gruźlicę.