Trasa 1

Urząd Pocztowy projektu architekta Leona Kulikowskiego został oddany do użytku 1 maja 1965 r. Utrzymany w duchu późnego modernizmu posiada ciekawe rozwiązania formalne i konstrukcyjne.

To jeden z największych w mieście bloków mieszkalnych o łącznej liczbie 500 mieszkań, składający się z dwóch jedenastokondygnacyjnych wieżowców, zamykających narożnik ulic Bohaterów Monte Cassino i Wyszyńskiego.

„Spodki", nazywane przez białostoczan również „latającymi talerzami" czy „meksykańskimi kapeluszami", wyrosły u stóp kościoła św. Rocha w rekordowym tempie czterech miesięcy i były jedną z licznych realizacji architektonicznych, które miały pokazać nowoczesne oblicze miasta podczas Centralnych Dożynek we wrześniu 1973 r.

Kościół – Pomnik Odzyskania Niepodległości – znajduje się na wzgórzu św. Rocha, na miejscu osiemnastowiecznej kaplicy i katolickiego cmentarza z 1839 r. W lutym 1925 r. ówczesny biskup wileński Jerzy Matulewicz powołał księdza Adama Abramowicza do objęcia nowo powstałej parafii św. Rocha.

Ta znacznych rozmiarów drewniana willa została zrealizowana w 1936 r. jako dom prywatny Józefa Zaczeniuka, znanego białostockiego przedsiębiorcy i filantropa, i jego żony Olgi. Prawdopodobnie sam właściciel był autorem projektu willi, zaś prace wykonywało jego własne przedsiębiorstwo budowlane.

Obiekt został zrealizowany według projektu Jerzego Zgliczyńskiego w roku 1960, jako jeden z pierwszych budynków handlowych przy budującej się wówczas alei 1. Maja. Od czasów powstania, jako jedyny na terenie miasta, nieprzerwanie pełni swoją pierwotną funkcję, pozostając salonem meblowym.

To pierwszy, siedmiopiętrowy wieżowiec w Białymstoku, zrealizowany w 1959 r. u zbiegu ulicy Sienkiewicza i ówczesnej alei 1. Maja. Zaprojektował go przybyły z Warszawy architekt Walerian Bielecki. Konstrukcję budynku opracował inżynier Zdzisław Cieślewski, zaś wykonawcą robót było Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego, tzw. przemysłówka.