Cztery lata później przystąpiono do rozbudowy dziewiętnastowiecznego zespołu zabudowań wedle projektu białostockiego architekta Aleksandra Pinesa. W ramach rozbudowy miał powstać nowy budynek fabryczny na zapleczu posesji od strony ulicy Modlińskiej, w głębi – skład, a od strony ulicy Warszawskiej – budynek administracyjny z ochronką i żłobkiem dla dzieci robotników. Ostatecznie zrealizowano tylko część tych planów. Do dziś z dawnego zespołu zachowały się dwa składy fabryczne, które wraz z nowymi budynkami stały się częścią zespołu mieszkalno–usługowego Tytoniówka, zrealizowanego w latach 2008–2010 według projektów białostockich architektów Janusza Kaczyńskiego i Barbary Miron-Kaczyńskiej. Elewacje przedwojennych budynków, wykonane z jasnej cegły, podzielone lizenami z rytmem jednakowych okien i charakterystyczną okrągłą klatką schodową we wgłębnym narożniku jednego z nich, wyróżniają się na tle nowych, minimalistycznych bloków mieszkalnych. Od strony ulicy Warszawskiej bramę osiedla zdobi rzeźba Bazyliszka, wykonana przez białostockiego rzeźbiarza Jerzego Grygorczuka.