Do Białegostoku przybył prawdopodobnie w latach 20. XX w., wcześniej zamieszkiwał w Iwanowie - Wozniesieńsku. Był członkiem Miejskiej Rady Budowlanej w Białymstoku oraz skarbnikiem Stowarzyszenia Inżynierów Województwa Białostockiego. W oparciu o jego projekty powstały w Białymstoku m.in.: kamienica przy ul. Kilińskiego 7, kamienica przy ul. Lipowej, dom wielorodzinny przy ul. Reymonta 22, dom przy ul. Piasta 30, dom przy ul. Wąskiej 47, willa przy ul. Pałacowej 3/1, dom przy ul. Starobojarskiej 13, przebudowa szpitala żydowskiego przy ul. Warszawskiej, garaż Białostockiej Ochotniczej Straży Ogniowej, aranżacja wnętrza „Cafe-Clubu" przy cukierni H. Widera w d. Pałacyku Gościnnym przy ul. Kilińskiego. Był również kierownikiem budowy sanatorium Towarzystwa Ochrony Zdrowia przy ul. Fabrycznej 37. Zasiadał także w sądzie konkursowym na projekt szpitala zakaźnego w Białymstoku (1927). Zginął śmiercią tragiczną w 1941 r., pochowany na białostockim cmentarzu żydowskim przy ul. Wschodniej. Jego żona Rozalia była nauczycielką gry na fortepianie, zaś syn Aleksander studiował na Sorbonie w Paryżu.