Generalnym wykonawcą prac był Białostocki Kombinat Budowlany. Konstrukcję teatru wykonano metodą tradycyjną z cegły, ze stropami typu DZ oraz stalowymi wiązaniami nad widownią. Nowatorskie rozwiązanie konstrukcji sceny stworzyło szeroki wachlarz możliwości gry, uzyskany poprzez zaprojektowanie i wykonanie: zapadni, ruchomego mostu portalowego, umożliwiającego zmianę wysokości otworu scenicznego, mostu przesuwnego dla marionetek, roboczych galerii na różnych poziomach, wyciągów dekoracyjnych oraz różnych innych urządzeń teatralnych. Pierwotnie widownia teatru liczyła 248 miejsc, a cały kompleks obiektów z widownią, sceną, zapadnią, hallami i innymi pomieszczeniami zamknął się w kubaturze 10 tysięcy m3, co odpowiadało wielkości średniego bloku mieszkalnego. Uroczyste otwarcie siedziby BTL nastąpiło 19 grudnia 1979 r. Mimo nowoczesnych rozwiązań i wziętych projektantów, architektura teatru nie budziła zachwytu wśród wszystkich. Na jej temat krytycznie wypowiadał się znany białostocki architekt Henryk Toczydłowski: To nie jest architektura... Jest dom, a nie ma teatru... To, co tutaj zbudowano, równie dobrze mogłoby mieścić fabrykę guzików, bibliotekę, pralnię. Obecny wygląd obiektu jest wynikiem przebudowy zrealizowanej w kilku etapach w latach: 1999 (przebudowa głównego wejścia i hallu), 2007 (przebudowa foyer, dobudowa piwnic), 2008 (rozbudowa zaplecza o wejście administracyjne od ulicy Odeskiej, salę prób i pomieszczenia administracyjno-artystyczne oraz magazynowe) i 2009 (modernizacja i wyposażenie sali widowiskowej i widowni).