Dwa lata później w Miastoprojekcie Gdańsk, pod kierunkiem architekta Lecha Kadłubowskiego, autora odbudowy gdańskiej starówki, sporządzono dokumentację projektowo–architektoniczną nowego gmachu. Budowa prowadzona była w latach 1953–1956 przez białostockie Zjednoczenie Budownictwa Miejskiego, zaś w roku 1957 trwały jeszcze prace nad wyposażeniem wnętrz, które wykonywały między innymi: Spółdzielnia Przemysłu Artystycznego Brąz Dekoracyjny w Warszawie, Zakład Naukowo–Badawczy Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Sopocie oraz Białostocki Przemysł Ludowy. Kompleks złożony z trzech budynków połączonych naziemnymi łącznikami, utrzymany w stylistyce modernizmu klasycyzującego, wypełnił blok zabudowy zawarty pomiędzy ulicą Wesołowskiego (obecnie Suraska), aleją Pochodów (obecnie ul. Skłodowskiej) oraz Dzierżyńskiego (obecnie Legionowa). Były to jedne z pierwszych budynków stanowiących oprawę architektoniczną nowopowstałej ulicy Skłodowskiej, wyznaczającej główną oś dzielnicy Centrum, zamkniętą z jednej strony gmachem Domu Partii, z drugiej rondem przy parku Zwierzyniec. W ostatnich latach przeprowadzono prace modernizacyjne wnętrza oraz wykonano docieplenie części elewacji od strony ulic Suraskiej i Skłodowskiej.