Jej budowę rozpoczęto we wrześniu 1936 r., w oparciu o plany przygotowane przez pracowników działu technicznego Zarządu Miejskiego. Już rok później w listopadzie gospodarz miasta wprowadził się do willi wraz z rodziną. Przedwojenni białostoczanie z lekkim przekąsem nazywali ją "białym domem". Po II wojnie światowej willa, częściowo zniszczona, przejęta została jako mienie opuszczone przez Zarząd Miejski w Białymstoku. W kolejnych latach do roku 1974 w budynku funkcjonował hotel, następnie obiekt pełnił funkcję biurową. Po 2005 roku, z inicjatywy nowego właściciela, częściowo przebudowano go i zmodernizowano dla potrzeb kliniki ginekologicznej. W 2010 r. budynek został wpisany do rejestru zabytków ze względu na wartości artystyczne i historyczne. Na elewacji willi znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Sewerynowi Nowakowskiemu, ufundowana w 2004 r. z inicjatywy dyrektora Muzeum Podlaskiego Andrzeja Lechowskiego, ze środków Urzędu Miejskiego w Białymstoku. Willę o bogatym programie przestrzenno – funkcjonalnym cechuje asymetryczna kubiczna bryła, szerokie trójdzielne okna oraz taras nad wejściem głównym. W architekturze budynku widoczne są pewne analogie do willi wzniesionej w tym samym czasie przy ul. Zamkowej (ob. Pałacowa 3/1), autorstwa Szymona Pappe.