Uczestnik Powstania Warszawskiego, oficer Armii Krajowej ps. „Inżynier Jan", strzelec zgrupowania „Krybar" walczącego na Powiślu i dowódca drużyny umocnień 119 plutonu saperów. Był autorem projektu „Kubusia" jedynego powstańczego pojazdu pancernego. Po wojnie pełnił funkcję kierownika pracowni Zespołu Osiedli Robotniczych w warszawskim „Miastoprojekcie". Od 1949 r. był ściśle związany z odbudową i rozwojem Białegostoku, jako główny projektant pierwszego osiedla mieszkaniowego ZOR. Od 1956 zamieszkał na stałe w Białymstoku, gdzie był zatrudniony w biurach projektowych. W latach 1964-1968 zajmował stanowisko Głównego Architekta Województwa Białostockiego, następnie pozostawał kierownikiem koordynacji w Białostockim Zjednoczeniu Budownictwa. Był inicjatorem powstania białostockiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich i jego pierwszym prezesem, później wiceprezesem. Czynnie działał także w miejscowym Towarzystwie Urbanistów Polskich i Polskim Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Według jego projektów zostały zrealizowane m.in. : pierwszy w Białymstoku wieżowiec przy zbiegu ul. Sienkiewicza i Al. 1-go Maja (ob. Al. Piłsudskiego), gmach Domu Rzemiosł przy ul. Warszawskiej oraz szkoła 1000-lecia w Osowcu. Pochowany na cmentarzu miejskim w Białymstoku.