Wzniesiony w roku 1927, w bezpośrednim sąsiedztwie domu znanego przedwojennego architekta Rudolfa Macury. Architektura budynku jest doskonałym przykładem półmodernizmu w duchu „szkoły krakowskiej", łączącego cechy stylu narodowego (bryła budynku) ze skromnym detalem charakterystycznym dla polskiej sztuki dekoracyjnej. W budynku zachowała się w dużym stopniu oryginalna stolarka okienna i drzwiowa oraz drewniana klatka schodowa. Uwagę zwraca ryzalit w fasadzie oparty na planie trójkąta. Po wojnie dom został rozbudowany o garaż.